به نقل از «ایسنا»

همکاری دو فضاپیما برای بررسی میدان مغناطیسی سیاره زهره

تاریخ انتشار: ۱۰ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۷۲۱۰۶

داده‌های دو فضاپیما که برای بررسی عطارد و خورشید پرتاب شده‌اند، می‌توانند به دانشمندان کمک کنند تا درک بهتری در مورد میدان مغناطیسی سیاره زهره داشته باشند.

به گزارش ایسنا و به نقل از دیجیتال ترندز، وقتی فضاپیماها برای بازدید از سیارات دوردست منظومه شمسی پرتاب می‌شوند، به ندرت مستقیما از زمین به سمت هدف خود می‌روند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به دلیل مدار سیارات و محدودیت‌های سوخت، فضاپیماها اغلب از سیارات دیگری که محل گذر آنها است، استفاده می‌کنند تا کمک گرانشی آنها را در مسیر خود به کار ببرند. این بدان معناست که فضاپیماها مکررا از نزدیکی سیاراتی پرواز می‌کنند که تمرکز اصلی آنها نیست.

پژوهشگران هیچ فرصتی را برای یادگیری در مورد سیارات دیگر از دست نمی‌دهند. بنابراین، فضاپیماها معمولا هنگام عبور از نزدیکی این سیارات، تا آنجا که می‌توانند به بررسی آنها می‌پردازند. به عنوان مثال، هر دو فضاپیمای «بپی‌کلمبو»(BepiColumbo) که برای بررسی عطارد و فضاپیمای «سولار اوربیتر»(Solar Orbiter) که برای بررسی خورشید طراحی شده‌اند، اخیرا از نزدیکی سیاره زهره عبور کرده‌اند. پژوهشگران اکنون در حال ترکیب داده‌های هر دو ماموریت‌ هستند تا اطلاعات بیشتری را در مورد زهره و میدان مغناطیسی آن به دست آورند.

بپی‌کلمبو سولار اوربیتر

هر دو فضاپیما در اوت ۲۰۲۱ در عرض چند روز از کنار سیاره زهره عبور کردند و به دانشمندان امکان دادند تا با استفاده از هشت حسگر گوناگون، دیدی از سیاره را از دو موقعیت مختلف داشته باشند. آنها به‌ ویژه به میدان مغناطیسی سیاره علاقه داشتند زیرا برخلاف زمین، میدان مغناطیسی ذاتی ندارد اما تعامل باد خورشیدی با جو آن، چیزی را ایجاد می‌کند که به آن « مگنتوسفر القایی»(Induced magnetospheres) می‌گویند.

سولار اوربیتر، بادهای خورشیدی را که در حال نزدیک شدن به زهره هستند، بررسی کرد. این در حالی بود که بپی‌کلمبو به بررسی دنباله میدان مغناطیسی القایی پرداخت. «موآ پرسون»(Moa Persson)، پژوهشگر «دانشگاه توکیو»(UTokyo) و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: این مجموعه دوگانه، مشاهدات بسیار ارزشمندی را در بر دارد زیرا شرایط باد خورشیدی بررسی‌شده توسط سولار اوربیتر بسیار پایدار بود. این بدان معنا بود که بپی‌کلمبو، دید کاملی را از مناطق مختلف درون غلاف مغناطیسی و مگنتوسفر داشت؛ بدون اینکه نوسانات ناشی از فعالیت خورشیدی مختل شوند.

پژوهشگران دریافتند که مگنتوسفر از جو سیاره در برابر فرسایش ناشی از بادهای خورشیدی محافظت می‌کند. این موضوع می‌تواند به ما در درک بیشتر شرایط زیست‌پذیری کمک کند.

همچنین، این موضوع نشان می‌دهد که وقتی داده‌ها با فضاپیمایی که از کنار سیاره‌ای عبور می‌کند جمع‌آوری می‌شوند، علم چقدر ارزشمند است. «نیکلاس آندره»(Nicolas Andre)، از پژوهشگران این پروژه گفت: نتایج مهم این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه روشن کردن حسگرها در طول پرواز می‌تواند به ارائه علم منحصربه‌فرد کمک کند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: سیاره زهره سولار اوربیتر ماموریت بپی کلمبو دانشگاه آزاد اسلامي سازمان امور دانشجویان تولید دانش بنیان و اشتغال آفرین صندوق نوآوری و شکوفایی پارک فناوری پردیس انتخاب واحد نمایشگاه اینوتکس مرکز سنجش آموزش پزشکی دانشگاه آزاد اسلامي سازمان امور دانشجویان تولید دانش بنیان و اشتغال آفرین صندوق نوآوری و شکوفایی میدان مغناطیسی سولار اوربیتر برای بررسی سیاره زهره بپی کلمبو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۷۲۱۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حقایق پنهان درباره ماه

 ماه یکی از سیاره‌های نزدیک به کره زمین می‌باشد که این کره دارای قطر حدودی ۳۵۰۰ کیلومتری می‌باشد و شب‌ها با انعکاس نور خورشید به سطح کره زمین، منجر به روشنایی این کره می‌شود. با این حال کره ماه دارای حقایق پنهان و بسیار جالبی است که بی شک شاید هر یک از ما اطلاعات کافی و زیادی نسبت به این کره نداشته باشیم.

 ماه بوی باروت می‌دهد
به گفته فضانوردان آپولو ۱۱، ماه بویی دارد که به لباس‌های فضایی، تجهیزات و نمونه‌های جمع‌آوری‌شان چسبیده بود و وقتی یکی از اینها در محیط قرار می‌گرفت دوباره بوی ماه قابل تشخیص بود. فضانوردان این فضاپیما اولین کسانی بودند که پا روی کره ماه گذاشتند. آنها این بو را فلزی توصیف کردند، چیزی شبیه بوی باروت سوخته یا بوی هوا پس از خاموش‌شدن ترقه. به احتمال زیاد منشأ این بو یک واکنش شیمیایی بین ماده‌ای در غبار ماه و اکسیژن موجود در هواست. البته نمونه‌های ماه روی زمین بو ندارند و پژوهشگران می‌گویند این باید به دلیل یک واکنش موقت باشد.

 ماه هم «ماه‌لرزه» دارد
همان‌طور که مناطقی از سیاره ما با زلزله تکان می‌خورند، ماه‌لرزه‌هایی هم اتفاق می‌افتد. البته مدت آنها طولانی‌تر و شدت آنها ضعیف‌تر از زلزله‌های روی زمین است. دانشمندان می‌گویند این لرزش‌ها می‌تواند دلایل مختلفی مانند برخورد شهاب‌سنگ‌ها، تغییرات دما، گرانش زمین و ... داشته باشد. آنها ماه‌لرزه‌ها را در چهار طبقه دسته‌بندی کرده‌اند: عمیق، حرارتی، شهابی و سطحی. لرزه‌های حرارتی معمول‌ترین لرزه‌ها هستند و شدت زیادی ندارند. لرزه‌های حرارتی به دلیل اختلاف دمای شب و روز ایجاد می‌شود، لرزه‌های شهابی هم به دلیل برخورد شهاب‌سنگ‌ها اتفاق می‌افتد. اما لرزه‌های شدید و طولانی زیر سر لرزه‌های سطحی ماه هستند.

 محصول یک برخورد غول‌پیکر است
نظرات مختلفی درباره شکل تولد ماه وجود دارد، اما پذیرفته‌ترین توضیح درباره چگونگی شکل‌گیری ماه، نظریه برخورد بزرگ نامیده می‌شود. طبق این نظریه سیاره‌ای به اندازه مریخ با زمین اولیه برخورد کرده و ابری از این برخورد تشکیل می‌دهد که در نهایت بعد از چندین میلیون سال به ماه تبدیل می‌شود. به گفته موزه تاریخ طبیعی لندن شواهدی از این برخورد را می‌توان در نمونه‌های گرفته‌شده از ماه در ماموریت‌های آپولو پیدا کرد. این یافته‌ها نشان می‌دهد ترکیب ماه شباهت‌ها و تفاوت‌هایی با ترکیب زمین‌شناسی زمین دارد که این به دلیل همان برخورد و جداشدن بخشی از زمین قدیمی است.

 ما همیشه یک طرف ماه را می‌بینیم
شاید برایتان عجیب باشد ولی ما فقط یک طرف ماه را می‌بینیم، زیرا ماه دقیقا با همان سرعتی که به دور خود می‌چرخد به دور زمین هم می‌چرخد و این‌طوری ما فقط یک طرف آن را می‌بینیم. از همین‌جا اصطلاح «نیمه تاریک ماه» گرفته شده که در واقع درست نیست، زیرا سمت دور ماه همان مقدار نور خورشید را دریافت می‌کند که قسمت نزدیک و سمت زمینِ آن دریافت می‌کند. ماه به طور دایم رو به سطح زمین است. به این معنی که یک روز کامل ماه (مدت زمانی که طول می‌کشد تا ماه یک بار به دور خودش بچرخد) حدود ۴ دقیقه است؛ بنابراین اگر ماه اصلا نمی‌چرخید می‌توانستیم طرف‌های دیگر ماه را ببینیم.

منبع: روزنامه خراسان

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی خواندنی‌ها